Relacje pomiędzy dwojgiem ludzi, darzących się uczuciem z czasem wzmacniają się lub rozpadają. Jeśli decydujecie się na stały związek macie przed sobą wiele możliwości tworzenia wspólnej przyszłości. Możecie związek partnerski zalegalizować, zawierając małżeństwo (w sensie formalnoprawnym i religijnym) lub wybrać tworzenie relacji nieformalnej, nazywanej konkubinatem lub kohabitacją. O ile małżeństwo jest związkiem pomiędzy kobietą, a mężczyzną, określonym przepisami prawa i kościelnymi, o tyle konkubinat i związek kohabitacyjny nie są prawnie uregulowane i wiele osób nie do końca rozumie różnice pomiędzy nimi. Dowiedz się, co to jest związek kohabitacyjny, czym różni się od konkubinatu i czy właśnie tę relację tworzysz wspólnie z partnerem.
Związek kohabitacyjny, co to za relacja?
Związek kohabitacyjny jest nieformalną relacją dwojga partnerów, którzy żyją wspólnie, mieszkając razem i tworząc wspólne gospodarstwo domowe. Jest to związek, oparty o stałą, trwałą relację dwojga ludzi, którzy bez legalizacji w postaci aktu małżeństwa postanawiają wspólnie tworzyć wspólną rzeczywistość. Kohabitacja przede wszystkim związana jest ze wspólnym zamieszkiwaniem, co jest szczególnie ważne w nazewnictwie i pod kątem różnic w odniesieniu do pozostałych form relacji partnerskich.
Konkubinat, a związek kohabitacyjny – najważniejsze różnice
Związek kohabitacyjny i konkubinat są relacjami, tworzonymi przez dwoje partnerów. Obydwie relacje nie są formalnoprawnie uregulowane pod kątem potwierdzenia zawarcia i kontynuowana stałej zależności. Kohabitacja związana jest ze wspólnym zamieszkiwaniem, co nie jest jednoznacznie określone przy definiowaniu konkubinatu. Konkubinat jest relacją, w której dwoje partnerów nie musi zamieszkiwać wspólnie, od osób, żyjących w związku kohabitacyjnym wymaga się natomiast wspólnego zamieszkiwania. Kohabitacja jest związkiem dwojga partnerów, jednak nie określa się ich płci. W praktyce oznacza to, że konkubinat tworzą dwie osoby odmiennej płci, natomiast w związku kohabitacyjnym mogą znaleźć się partnerzy tej samej płci.
Związek kohabitacyjny, a partnerski
Związek partnerski jest relacją, tworzoną przez osoby darzące się uczuciem. Jeśli na pewnym etapie niezobowiązującej znajomości postanowicie pójść o krok dalej, stworzycie związek partnerski, w którym obydwie strony będą dążyły do zapewnienia trwałej relacji. W związku partnerskim nie ma obowiązku wspólnego zamieszkiwania, tworzenia wspólnego gospodarstwa domowego i dbałości o ognisko domowe. Kohabitacja jest kolejnym krokiem w kierunku zbudowania stałej relacji i dla osób, które z przyczyn religijnych lub światopoglądowych nie decydują się na ślub, może być najważniejszym etapem stałej relacji. W związku kohabitacyjnym tworzone jest wspólne gospodarstwo domowe, które utrzymują partnerzy wspólnym nakładem sił. W związku kohabitacyjnym nie ma regulacji prawnych w zakresie dziedziczenia oraz sytuacji prawnej małoletnich dzieci.
Czy związek osób tej samej płci może być związkiem kohabitacyjnym?
W przeciwieństwie do małżeństwa i konkubinatu w sformułowaniach, określających zasady tworzenia związku kohabitacyjnego nie mówi się o obowiązku tworzenia relacji przez osoby o odmiennej płci. W praktyce oznacza to, ze związek kohabitacyjny może być stworzony przez osoby tej samej płci. Może być związkiem lesbijskim lub homoseksualnym. Związek kohabitacyjny powinien opierać się na wspólnym zamieszkiwaniu, dlatego jeśli związek homoseksualny, tworzony przez partnerów nie mieszkających ze sobą nie może być nazwany kohabitacyjnym. Związek osób tej samej płci, tworzących stałą relacje, które jeszcze nie zdecydowały się wspólnie zamieszkać nie jest nazywany kohabitacją, podobnie jak trwała relacja osób płci przeciwnej, które nie mieszkają razem i tym samym nie tworzą wspólnego gospodarstwa domowego. Jeżeli dwie osoby o orientacji homoseksualnej mieszkają wspólnie, będąc współlokatorami, ale nie tworzą stałej relacji uczuciowej i nie prowadza wspólnego gospodarstwa domowego, nie praktykują tym samym zasad kohabitacji.
